ایران یوگا ایران یوگا مرجع مقالات آموزشی یوگا
چرا من تغییر نمی‌کنم؟ (جراحی روح)
بنفشه آقایی
آیا تابه‌حال به تماشای دریا نشسته‌اید؟ اگر آری، حتماً متوجه شده‌اید که تمام آشفتگی‌ها، برخوردها و امواج فقط در سطح است.
در عمیق‌ترین بخش‌های دریا آشفتگی و یا حتی موجی کوچک وجود ندارد. وقتی در دریای وجودتان عمیقاً غوطه‌ور شده و آرامش به دست آورید، به نقطه‌ای خواهید رسید که هیچ آشفتگی و ناآرامی هرگز در آن راه نداشته است. همان‌جا بایستید، هر تغییر و دگرگونی ازآنجا میسر می‌شود. در آنجا خود، استاد خویشتن هستید. اکنون هر آنچه غیرضروری است، می‌تواند بدون هیچ‌‌گونه درگیری و نزاع دور انداخته شود. باکمال تعجب می‌بینید که تغییر کرده‌اید.
امروزه نقش مثبت اندیشی، داشتن افکار و امواج مثبت و دارا بودن عینک خوش‌بینی بر کسی پوشیده نیست. نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد میانگین عمر افراد مثبت اندیش، ۷ سال بیشتر از کسانی است که از این ویژگی بی‌بهره هستند و با عینک تیره بدبینی به دنیا و امور آن می‌نگرند.
در زندگی شهرنشینی با توجه به استرس‌های موجود در محیط پیرامون افراد، آلودگی‌های صوتی و دیگر ناهنجاری‌هایی که اثرات نامطلوب فراوانی به دستگاه روانی ما وارد می‌آورد؛ طبیعی است که مقادیر فراوانی از انرژی ما از بین رفته و ما فاقد انرژی و توان لازم جهت مقابله با مسائل و کنار آمدن با مشغله‌های زندگی روزمره می‌شویم.
بی‌توجهی‌ها و عدم آگاهی نسبت به ملزومات و مایحتاج دستگاه روانی، ما را دچار مسائلی می‌کند که بعضاً ریشه و علت آن‌ها را در بیرون از خود جست‌وجو می‌کنیم. خلق افسرده، حالات اضطرابی، پرخاشگری و بسیاری از بیماری‌های روان‌تنی حاصل همین غفلت و بی‌توجهی ما نسبت به خویشتن خویش است.
همواره مصائب و مشکلات حاد موجود در زندگی برهم زنندۀ تعادل روانی ما نیستند؛ به عبارتی نرساندن سوخت لازم به دستگاه روانی هم می‌تواند علت بسیاری از کج‌خلقی‌ها، اختلالات خواب، اختلالات جنسی و خلقی در ما باشد.
گاهی اوقات ما فراموش می‌کنیم که ظرف درون خود را از آلودگی‌ها بزداییم و یا به‌عبارتی‌دیگر از ورود آلودگی‌ها به ظرف وجودی خویش جلوگیری کنیم؛ گویا از یاد می‌بریم که ما فقط برای کار کردن و متحمل شدن استرس‌ها و فروخوردن خشم خویش در اثر مسائلی که نمی‌توانیم دخالت مستقیمی در جریان اجرایی آن داشته باشیم، به این دنیا نیامده‌ایم. رسالت ما درگیر شدن در تمام بازی‌های زندگی و تلاش صرف جهت نباختن نیست.
جراحی روانی
ادامه مقاله را می توانید در مجله شماره 81 مطالعه کنید
