یوگاتایم/ برگردان: منیره شاملی
کلمۀ «یین» ریشهای چینی دارد که از قانون «یین و یانگ» گرفته شده است. این دو واژه دو وجه متضاد و مکمل هم در نظر گرفته میشوند. در ابتدا، واژههای یین و یانگ مانند امروز دارای بار فلسفی نبود و دهقانان چین باستان این دو واژه را برای توصیف جنبههای مختلف زندگی روزمرهشان استفاده میکردند. آنها روز که زمان فعالیت بود را «یین» و شب که زمان استراحت بود را «یانگ» مینامیدند. یین و یانگ درواقع دو سمت متقابل یکدیگر بودند. سالها بعد فیلسوفان چینی این دو واژه را کمکم در موارد دیگری بهکار بستند. آنها یین و یانگ را در همه چیز میدیدند. به اعتقاد آنها نیروهای متضاد در کرۀ زمین و حتی عالمهای دیگر باعث بهوجود آمدن تعادل میشوند. آنها میان این دو نیرو، یک همبستگی و ارتباط تکمیلکنندگی قائل بودند. اما این دو واژه، اصطلاحات نسبی نیز هستند. برای مثال، ماه در مقایسه با خورشید یین و در قیاس با زمین، یانگ است. امروزه، این دو واژه بخش مهمی در فلسفه و طب چینی و همچنین مفهوم کی (چی- نیروی حیات) محسوب میشود.
از آنجایی که یین و یانگ در مورد چیزهای بسیار متعددی به کار می روند، تعجبی ندارد اگر شاهد دو سبک یوگا با نامهای یین و یانگ نیز باشیم؛ دو سبکی که همانند دو مفهوم یین و یانگ، درواقع تکمیلکنندۀ یکدیگر بوده و بدون هم بیمعنا باشند. یین یوگا که گاهب «تائویست یوگا» نیز نامیده میشود از قدیمترین اشکال یوگا است. درک و تفسیر نوشتهجاتی که به یوگا نسبت داده شده است امروزه بسیار دشوار است چرا که آنها به روشی که مختص مربیان آن زمان بود، بهشکلی تندنویسی و مختصرنویسی شدهاند. اگر چه یوگا ممکن است در گذشته در هر جایی وجود داشته باشد، اما با توجه به چیزی که در تعاریف موجود در نوشتهجات قدیمی و طومارها در مورد یوگا وجود دارد، بیشتر شبیه یینیوگا، یعنی یکسری تمرینات آرام و ساکن است. اما آنچه اکثر مردم به آن میپردازند، سبک یانگ است. با اینکه یینیوگا از محبوبیت کمتری برخوردار است اما امروزه هنوز هم در بسیاری از باشگاههای یوگا ارائه میشود. در دهۀ ۱۹۷۰، رزمیکاری با نام پائولی زینک سبک یین را به دنیای غرب معرفی کرد و بعدها سعی و تلاش پائول گریلی و سارا پاورز به این سبک محبوبیت بیشتری بخشید. تمرین سبک یین به نهادینه و عمیق شدن تمرینات سبک یانگ کمک میکرد؛ هرچه باشد، این دو سبک مکمل یکدیگرند.
آرام بودن، خنک بودن، درونی بودن، ملایم بودن و زمینی بودن 5 مشخصۀ اصلی سبک یین است که در زیر در موردشان توضیح میدهیم:
1. یین یوگا آرام است.
برعکس سبکهای یوگایانگ مانند وینیاسا و بیکرام، که بدن دائماً از حالتی به حالت دیگر در حرکت است، یینیوگا سرعت بسیار پایینی دارد. بدن در این سبک از یوگا بین ۵ تا ۲۰ دقیقه در آساناها مکث میکند و هدف، ثبات کامل
بدون ناآرامی و تنظیم و تغییر بدن است. در این سبک، بدن قرار است در حالت مورد نظر ریلکس شود، خودش را تنظیم و تراز نکند و نقطۀ خوب و مطبوعی میان تلاش و آسایش بیابد. یوگا بهعنوان ابزاری برای آمادهسازی جسم و ذهن برای مدیتیشن بهوجود آمد. آن نوع آرامش و سیخ بودنی که مورد نیاز مدیتیشن است، بسیار دشوار و چالشانگیز است. به همین دلیل است که یینیوگا بهترین سبک برای آمادهسازی بدن بهمنظور انجام مدیتیشن در نظر گرفته میشود و در بیشتر کلاسهای این سبک، در ابتدا و انتهای تمرینات، ۵ دقیقه مدیتیشن انجام میشود.
2. یین یوگا خنک است.
یانگیوگا پر حرارت و پرتحرک و درمقابل، یینیوگا آرام و خنک است. بدن سرد میماند و فضای اتاقها نیز معمولاً خنگ نگه داشته میشوند. در سبکهای یانگیوگا مانند وینیاسا، تمرینات در محیطی گرم و داغ انجام میشود. بدن بهطور مداوم در تحرک است و در انتها سرد میشود. سرد شدن درواقع مقدمهای برای ریلکسیشن بدن و بعد احتمالا مدیتیشن است. مشکل این است که اغلب وقتی بدن سرد میشود مفاصل سفت میگردند که این امر مدیتیشن را دشوار و حتی دردنام میکند. حتی بسیاری از یوگیها تنها به همین دلیل به یینیوگا روی آوردهاند. از آنجایی که یین یوگا زمانی انجام میشود که بدن سرد شده است، مفاصل با دشواریهایی شبیه مشکل مدیتیشن، کشیده میشوند و کار میکنند.
“ادامه ی این مقاله را در شماره 111 مجله دانش یوگا بخوانید”