پری پرانایام

تمرینات پری پرانایام

تمرینات پری پرانایام عضلات تنفسی و دیافراگم را می پروراند.در این تمرینات فرد  از ورود و خروج هوا آگاهی پیدا میکند و متوجه میشود که از چه قسمتی از ریه استفاده میکند. چقدر هوا خالی میشود و چقدر هوا باقی می ماند و همین آگاهی باعث میشود قسمت غیرفعال ریه , فعال گردد.

بخش ایستاده

تمرین اول:

در قسمت ایستاده(تادآسانا) همراه با دم دستها را به شکل عمودی از جلوی بدن در امتداد شانه ها بالا بیاورید و با بازدم دستها را پایین بیاورید. تنفس, شکمی میشود حتی اگر توجه نکنیم هوا کجا میرود , خود به خود پایین ریه ها را باز میکند.اگر این تمرین جزء سری تمرینات اول باشد بعد از انجام این تمرین عضله سینه , شانه و کتف خسته میشوند و خود به خود وانهاده میشوند , انرژی فکر میریزد و ذهن آرامتر میشود.

درمرحله بعدی , با دم دستها را با آرنجی کاملا صاف بالای سر آورده و با بازدم پایین بیاورید . در این مرحله ریه ها از طول کشیده میشوند . وقتی ریه ها از طول کشیده میشوند خودبه خود اخلاط بیرون میزند.همیشه در ریه ها یک مقدار هوای مانده و اخلاط(رطوبت) وجود دارد که باید در فضای ریه ها کاملا جابه جا شوند. اگر جابه جا نشوند هوای مانده و اخلاط باقی مانده جای مناسبی برای پرورش باکتری خواهند بود.وقتی اخلاط از ریه ها خارج میشود توان ریه ها برای جذب اکسیزن و دفع دی اکسید کربن بیشتر میشود.

حال دستها را با آرنجی کاملا صاف تا سطح شانه ها بالا بیاورید و با بازدم دستها را پایین بیاورید , در این وضعیت فقط سطح سینه پر میشود . با بالا اوردن دستها بالای سر هوای بیشتری وارد ریه ها میشود و روی قفسه سینه که جای احساسات و عواطف است تاثیر میگذارد.این تمرین همراه با تنفس ساده هم آرامش به دنبال دارد و هم کیسه های هوایی بیشتر را باز میکند.

تمرین دوم-هاستا اوتاناسانا یا وضعیت بالا آوردن دستها

Hasta Utthanasana

در وضعیت ایستاده دستها را جلوی بدن بیاورید و آنها را به طور متقاطع در جلوی بدن قرار دهید .نفس عمیق و آهسته بکشید (دم) و همزمان دستها را تا بالای سر بالا ببرید و آنها را متقاطع نگهدارید.همزمان سر را اندکی به عقب برگردانید و به سمت بالا ه دستها نگاه کنید , بابازدم دستها را به طرفین بدن بکشیدتابازوهادر یک خطمستقیم و هم سطح شانه ها قرار گیرند و برعکس . در این تمرین ریه ها به طور مورب کشیده میشوند و فرد دچار سرفه میشود,چون ریه ها از هر طرف باز میشود و عضلات بین دنده ای و دیافراگم و عضله جناقی چنبره ای پستانی همه خود به خود کار میکند , سرشا نه ها آزاد میشود و ذهن آرام میشود.

تمرین سوم:لولاسان یا تاب خوردن

Utthita Lolasana

در وضعیت ایستاده پاها را حدود یک متر از هم جدا میکنید.دستها را تا سطح شانه ها بالا بیاورید, کمر را از ناحیه لگن به جلو خم کنید تا دستها راحت آویخته شوند. به جلو خم شوید و از ناحیه تهیگاه به تنه نوسان بدهید. به سر و دستها اجازه دهید که میان ساق پاها نوسان داشته باشند(مانند پاندول ساعت).در این حرکت نوسانی , دستها بین پاها حرکت میکنند و در حد توان تا پشت پاها میروند.

با دم کامل از سوراخ بینی , دستها را بالا بیاورید و با بازدم از دهان همراه با حرکت نوسانی مطمئن شوید که هوای راکد درون ریه ها را تخلیه می کنید.

در این تمرین ریه ها به خوبی تخلیه میشوند و انرژی بالا می آید و روی شبکه خورشیدی تاثیر میگذ ارد.

ادامه مطلب در هفته بعد

تهیه کننده مطلب : زهره احدی