تصور نکنید صرفا با انجام تمرینات مختلف، میتوانید به مایا یا همان وهم و خیال غلبه کنید. شما نیازمند رحمت بیحد و حصر خداوند و همچنین نظم و ترتیب بسیار هستید تا بتوانید مایا را شکست دهید. باید بدانید رحمت خداوند تنها زمانی به شما میرسد که به اندازۀ ظرفیت و توانتان روی خود کار کنید. خداوند نمیتواند به شما کمک کند و برایتان کاری انجام دهد، اگر شما به خودتان کمک نکنید.
راه معنوی مثل بالارفتن از قلۀ اورست نیست که همینطور یکنواخت به سمت قلۀ حرکت کنید. البته بالارفتن از قلۀ اورست هم کاری یکنواخت و بدون توقف نیست. بالا و پایینهای بسیار و درههای متعددی در مسیر وجود دارد. کمپهای زیادی در مسیر هست. همینطور ممکن است طی مسیر خسته بشوید، به استراحت بپردازید و دوباره شروع به بالارفتن بکنید. در پایان بالا و پایین رفتنهای بسیار و عقب جلو کردنهای بیشمار، در نهایت به قله خواهید رسید.
رهجویان راه معنوی گاهی فکر میکنند با کمی پرانایاما و آسانا میتوانند انرژی کندالینی را در خود بیدار کنند. اما، کار به این آسانی نیست. در این راه قطعاً شکست خواهد بود. بدون شکست هیچ موفقیتی به دست نخواهد آمد. باید بهدرستی این نکته را درک کنید، هیچکس یک شبه و به یکباره به سطوح بالای معنوی دست پیدا نمیکند.
تعالی فکر و ذهن
خودت را با جسمت تعریف مکن. از عقلت تنها برای پول درآوردن استفاده نکن. بلکه از آن برای شناخت خودت بهره ببر. کتابهای معنوی که فکرت را باز کند مطالعه کن. چرا که تو به یادآوریهای مداومی نیاز داری. در غیراینصورت، تصور میکنی این جهان، واقعی است. رها شدن از قید وابستگیهای مادی کار زیادی میطلبد. جسم روز به روز پیر و پیرتر میشود و تو هر روز پایت گیر وابستگیهای خانواده و جامعه است. ادبیات عارفان و اندیشمندان بزرگ را بخوان و با این منابع، سطح فکری خود را در شرایط مناسبی از آگاهی قرار بده. سپس سطح ذهنی خود را با خواندن آوازهای عرفانی و تکرار اسامی خداوند، سطح حیاتی خود را با انجام پرانایاماها (تمرینات تنفسی) و تکرار اذکار خداوند و درنهایت جسم فیزیکی خود را با انجام آساناها و تمرینات صحیح بدنی در وضعیت مناسب نگه دار. در این زمان است که راه و دیدگاه درست را پیدا خواهی کرد، اینجاست که تو آگاه و قوی خواهی بود.
ادامه مقاله را می توانید در مجله 106 مطالعه نمایید.