برگرفته از کتاب جهان هولوگرافیک

مقاله ای تکان دهنده از ولفانگ پاولی…

برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۳۵ که به خاطر کشف قانون جدید او به نام , اصل انحصاری پاولی مورد تشویق البرت انیشتین هم قرار گرفت, معروف است . پاولی میگوید: هرچیزی در جهان , ارتعاش مخصوص به خودش را دارد . همه الکترون ها, دارای سه ویژگی هستند , به نامهای : سطح انرژی  , چرخش و مدار.

که فیزیک دان ها بر اساس این ویژگیها, عدد کوانتومی هر الکترون را محاسبه میکنند و به دست میاورند.

پاولی میگوید:هیچ دو الکترونی در جهان هستی دارای عدد کوانتومی یکسانی نیست.

پاولی مثالی میزند و میگوید:

سیبی را بر میداریم و از میان میلیاردها الکترونی که درون ان است,فقط یکی را انتخاب میکنیم. فرض کنید نام آن را الکترون را بگذاریم: ” اریک”…..

عدد کوانتومی اریک عددی بسیار بسیار طولانی است , اما برای این که کارمان را اینجا ساده کنیم, فرض کنیدآن عدد بزرگ ۲۳ باشد.پاولی ثابت کرد که در هیچ کجای جهان هستی ,حتی در ستاره ای در کهکشان,نه تنهاهیچ سیب دیگری ,بلکه هیچ شئی دیگری پیدا نمیکنید که الکترونش عدد کوانتومی آن ۲۳ باشد.

حال اگر دستمالی برداریم و سیب را برق بیندازیم, از اصطکاک ایجاد شده, انرژی حاصل میشود و این انرژی عدد کوانتومی اریک را ارتقا داده به مثلا ۲۶ میرساند و درست در همان لحظه تنها الکترونی که در جهان هستی با عدد کوانتومی۲۶ بوده ,دستخوش تغییر میشود.

جهان ما برای حفظ توازن خود, لحظه به لحظه آرایش خود را تغییر میدهد. پاولی با اثبات این موضوع جایزه نوبل فیزیک گرفت و گفت:

اگر هر الکترونی دارای ارتعاش منحصر به فرد خود باشد , پس هر شئی در جهان واجد ارتعاش مخصوص به خود است.

و اما نتیجه گیری : وقتی یک سیب با یک اصطکاک کوچک , تغییر پیدا میکند , بنابراین وقتی که من فرزندم را در آغوش میگیرم و میبوسم, یا زمانیکه همسرم را میبخشم…..

و یا به همسایه ام ناسزا میگویم و یا وقتیکه دست خودم را خارش میدهم….در واقع دارم دستور زنجیره ای از تغییرات را به جهان هستی میدهم.هر اندیشه ای که از ذهن ما میگذرد,الکترون هایی را در گستره جهان هستی به ارتعاش در میاورد و دستخوش تغییرات میکند.اندیشه فقط بر ماده تاثیر نمیگذارد بلکه اندیشه خود ماده است.

غم و غصه مرا غمگین میکند و این بزرگترین اشتباهی است که در من اتفاق می افتد. غم و اندوه باید مرا هوشیار تر کند , چون وقتی زخمی میشویم, آگاه تر میشویم. اندوه نباید بیچارگی را بیشتر کند.

بنابراین رنج را تحمل نکنید,بلکه آن را در یابید…..چون رنج کشیدن فرصتی است برای هوشیارتر شدن(فلسفه بودا).

اگر به جای محبتی که با کسی کرده اید, از او بی مهری دیدید,ناامید از محبت کردن نشوید, چون برگشت آن را از فرد دیگری, در یک رابطه دیگر و موضوع دیگر , خواهید دید.به خاطر همین می گویند علم بر آموزه های فلاسفه مهر تایید میزند. چون فلاسفه همیشه معتقدند همه چیز در جهان هستی به هم مرتبط است.

تمام انرژی هایی که از شما ساطع میشود به شما باز میگردد…..

برگرفته از کتاب ” جهان هولوگرافیک”